maandag 20 oktober

Hello hello,

ja wat kan ik zeggen...another day at paradise. Genoten van vaste grond onder onze en vooral mijn voeten aangezien ik als ik stil zit of stil sta nog het gevoel heb in de boot op het water te zijn. Ga ervan uit dat mijn evenwichtsorgaan morgen door heeft dat ik op de vaste wal ben! De eigenaar van het huis een Wathsapp gestuurd dat het zwembad al zeker een week niet gedaan is en dat er troep op de bodem ligt. Dat was al zo toen wij een week geleden aankwamen. Vind het sneu voor haar dat ze betaald op jaarbasis voor wekelijks onderhoud en als niemand haar verteld dat het niet gedaan wordt schiet dat niet op. Ze was er blij mee en vroeg hoe het varen was bevallen.

Uit eten geweest en boodschappen gedaan en nu bank hangen. Het is nog 30 graden buiten dus de airco draait binnen nog. Is een fijne airco die gedoseerd de boel op de juiste temperatuur houdt en je niet weg blaast.

Gisteravond nog even gekletst met de eigenaars van Bernardo's David en Diane, het is hun trouwdag vandaag ( 4 jaar ) en ik feliciteerde hun daarmee. Zij zitten in Naples te Florida. Leuk idee zo dichtbij in de USA.

Liefs,

Kees en Es

Zondag 19 oktober

Howdy Holland,

dank voor de leuke reacties! @Mam ik zie je heen en weer schipperen tussen de wastafel en de computer om 's morgens niets te hoeven missen en wel op tijd fris en fruitig te zijn voor je vrijwilligerswerk. Fijn dat je een leuke dag hebt gehad! Morgen gaan we online kijken naar een jas voor jou zodat we die bij een Walmart kunnen ophalen.

@Zwanny ik begrijp dat de baan je goed bevalt en dat is fijn! Goede keuze geweest.

@Jeroen fijn dat jullie op deze manier meereizen en het waarderen. Ik golf nog tijdens dit schrijven aangezien we het water weer op zijn geweest en er best golfslag was. Hoop dat jullie mee blijven reizen en tot gauw weer live in Nederland!

@HenkNelFred we zijn nog steeds heel dankbaar dat jullie de honneurs waarnemen in ons huis en zeker voor viervoeter Fredje. Aai hem over zijn bolletje voor ons.

Na een goede nacht vanmorgen nog net voor het licht werd opgestaan en lekker aangerommeld hier in de villa. Was gedraaid, vaatwasser idem en weer uitgepakt etc. We hadden beiden ( gelukkig! ) geen zin om weer de gehele dag op het water door te brengen. Even uitgebreid internetten, boekje lezen aan het zwembad en ondertussen een muziekje luisteren. Wie doet ons wat. Vroeg de lunch gebruikt en rond de klok van 12 in de auto gestapt en naar de boot gereden. Daar de boot weer in het water geladen via de lift en wij aan boord. Het wegvaren was even lastig dit keer en het ging allemaal net goed, we raakten wel kant en was maar vingen het op met de armen en een duwpen oid. De boot gedraaid en daar gingen we. Kees had gezien dat je ipv rechtsaf ook linksaf kan en dat je dan met een grote boog tussen allemaal huizen door ook bij het grote water kon komen. Dan zouden we van daaruit door varen naar de tank. Met een slakkengang van 3 mile per uur tuften we vrolijk voort. Ik aan het roer en Kees rustig zittend en om zich heen kijken. Ik hield steeds met een schuin ook de GPS in de gaten en het verliep prima tot...je bij het einde van de kanaaltjes bent. Werkelijk de laatste paar meter doorsteek was niet gemaakt. Arghhh heel het stuk met dezelfde traagheid terug. We zagen nog wel vliegende vissen die niet aan boord belandden. Nadat we alle kleine kanalen hadden gehad mocht je even iets harder totdat je weer in het gebied kwam waar zeekoeien zijn al hebben wij ze nog nooit gezien. ( Bij Naples was dat idem dito ) Door naar de tank en we wilden graag weten hoeveel er nu in ging omdat we de zogenaamde volle tank niet vertrouwden. Daarbij was de benzinemeter kapot want die bleef op vol staan wat absoluut niet zo was. Er ging voor hetzelfde bedrag in als gisteren terwijl we de dag ervoor de helft maar hadden gevaren. Hier gaan we dus voor $40 het schip in. ( Leuke woordspeling al zeg ik het zelf! ) We varen nog even de route waar je niet hard mag en keren daarna om, wel goed uitkijken want iedereen gooit daarna het gas erop. Prachtig gezicht overigens. Halfweg gooien we het anker uit en gelukkig zit die goed vast. Zul je hebben..prrrrrr eerst de ketting....prrrrrrrrrf en dan het touw en plons alles weg. Neen het lukt en we liggen een tijje voor anker te kijken wat er allemaal voorbij vaart. Het is best druk. Wat ook golven inhoud en het schommelen is op den duur de limit. Anker ophijsen, wat ook weer lukt en rustig terug naar het huis waar hij weer moet worden aangemeerd en is de lift gezet. Onderweg een een paar dolfijnen gezien maar teveel boten om ons heen om direct het gas op nul te zetten. Jammer maar ze live zien zonder een foto is ook mooi al had ik jullie het graag via foto laten meebeleven.

De boot precies zo in de lift gehangen als meneer Peter graag wilde, wat hij ons vertelde op de eerste dag en aangezien we nog een uur over hadden zijn we rustig naar de Walmart gereden om te toiletteren, ik moest zo plassen! Even een wrap gegeten en winterjas mam gezocht maar er is er niet een! ( online regelen ) Daarna de auto weer in en om 16.45 zijn we terug bij de boot en wachten op onze afspraak met Peter die om 17u er zou zijn. Even na 17u is hij er dan en vraagt aan mij of we wel gevaren hebben vandaag. Jazeker. Oh want ik voer in een andere boot hier rond 16u langs en toen zat de boot al weer in de lift. Dat klopt wij waren om 15.30 klaar met varen en wilden weer landrotten worden. We hadden hem kunnen bellen dan was hij eerder gekomen. Jaja dacht ik inwendig, dit is zo een man die aangeeft er om 17u te zijn en als we iets later waren geweest moeten we extra betalen omdat hij dan van zijn werk werd opgehouden. Dan moet de boot werkelijk 2 cm verder naar voren. Heel de lift weer naar beneden en weer omhoog dan ben je zeker 10 min verder in de brandende zon! Kees geeft aan dat de brandstoftank beslist niet vol zat toen wij hem kregen maar halfvol of minder. Ja lulde hij zich eruit dat kan zijn dat waar de boot wordt achtergelaten door de huurders voor ons zij de boot naar dit adres moeten varen. Daaaaaaag dachten wij dat hoort op deze manier niet. Aangegeven dat de brandstofmeter stuk is aangezien hij zgn steeds vol is behalve een paar seconden als je de motor start. Begint hij opeens over een windscherm dat die scheef is en hij daar veel werk van heeft. Geen idee welk scherm hij bedoeld want we hebben nergens aangezeten aangezien we na dag 1 al in de gaten hadden wie we voor ons hadden. Hij startte de motor en alles werd goed bevonden. Wij dachten aju we gaan want als je hiermee sores krijgt ben je nog verder van huis. Tot de volgende keer zei hij....wij denken van niet. *lachen*

Terug naar huis en nu weer landrotten worden. Ik hoop dat het ' golven' morgen of overmorgen uit mijn systeem is. Kees heeft lekker gekookt en ik heb de wasmachine vol gedaan met badlakens en handdoeken die we mee op de boot hadden. Voor morgen nog geen plannen behalve uit eten bij de Golden Corral het buffet incl de bananenpudding. MMM.

Liefs,

Kees en Es

Zaterdag 18 oktober

Hello allen,

vanmorgen vol goede moed weer op weg naar de boot en hoera hij lag er nog. We hadden op de kaart die bij de boot hoort een mooi eiland gevonden waar we wel naar toe wilden gaan. Nadat we keurig en in een moeite door de boot op redelijk open water hadden moesten we eerst een boot-tank zien te vinden. Kaarten lezen alhier is een kunst op zich. Gevonden en een vriendelijke manier hielp ons aanmeren en hij kwam daarna met de slang met regular brandstof aanzetten en tanken maar. De boot had flink dorst laten we het daar maar op houden.

Vervolgens koersen we naar het bewuste eiland maar man man man wat een kolere eind en een wind tegen halleluja. Nadat we een aantal keer door de watergolven van anderen zowat werden gelanceerd waren we het beiden knap zat en hebben de kaart bekeken. We waren nog maar op de helft en voeren al ruim 2 uur lang. De route aangepast en het eiland gelaten voor wat het is. Een ander eiland is vast ook leuk. Tenminste als je eenmaal aangemeerd bent. Zover waren we nog niet en allemensen wat een zandbanken waren daar en je wilt absoluut niet dat je motot zich daarin vastzet en kapot draait. Na wat paniekmomenten en zigzaggen tussen het ondiepe water door ( de kleur is dan heel anders ) komen we richting een aanlegsteiger waar een ranger ons ( en anderen ) staat op te wachten. Met zijn hulp de boot kunnen aanmeren en toen de rugzak met de belangrijkste spullen mee van boord en naar het restaurantje gelopen. Daar kwamen we weer bij. Heerlijk gelunched en live gitaar muziek. Na de lunch nog een stukje gelopen en ook langs ' het vliegveld' aldaar. Erg klein maar wel leuk. Nog op het strand aan de andere kant gekeken en toen langzaam terug in de brandende zon. Toch besloten via de terugweg nog naar een baai te gaan en dat lukte wonderwel. Anker uit en daar zaten we terwijl we de boot in de gaten hielden. Als er grote boten langkwamen golfde dat enorm en een half uur tot een uurtje later probeerden we toch even of de boot niet daardoor vast was komen te zitten. ( ps de motor was omhoog! ) OMG geen beweging in te krijgen. Duwen en doen...niks. Her en der kwam er hulp en ik heb er een foto gemaakt ik dacht dit maak je een keer mee. Na een kwartier waren we los en ik kon nog net aan boord springen met behulp van een Amerikaanse en hoppa het volle water weer op. Ik krijg ter plekke steeds meer respect voor ' Zeilmeisje Laura Dekker' allemensen varen is niet niks en zeker niet alleen en dan zo jong.

Onderweg wel dolfijnen gezien maar we kregen ze niet op de foto. Ook een waterschildpad onderweg gezien geweldig. Rond 17u voeren we vanaf het grote water weer de kleinere wateren in om om 17.30 weer aan te leggen en de boot in de lift te hangen. Op naar morgen maar dan blijven we in de buurt en gaan minder lang. De boot moeten we dan om 17u weer afgeven.

Ik zal weer foto's proberen te plaatsen.

Route is geworden van Cape Coral naar North Captiva Island. Vervolgens naar baai/strandje bij Red Fishpass en van daaruit terug naar Cape Coral.

Groeten,

Kees en Es

Vrijdag 17 okt

Hallo Nederland,

vanmorgen voor de wekker wakker. Die hadden we voor de zekerheid maar gezet en we waren beide in topvorm. Vrolijk met de toaster ontbeten, kopje Nespresso erbij en een glas sap. Vervolgens de boel bij elkaar graaien en alles even checken en dan de auto in. Eerst naar de grote Walmart alwaar we nog een nieuwe lading water en blikjes cola ligt inslaan en een mega groot belegd brood(je). Aangezien we nog wel wat aan tijd hebben struinen we nog even de winkel door. Ik zie een leuke trui voor pap en dan dringt tot mij door dat dat niet meer kan. Dat is wel even slikken. Vervolgens kijk ik ook hier naar een jas voor mam maar ik denk dat een winterjas in geheel Florida niet te krijgen is. Ik zal eerdaags eens online kijken. Dan rijden we door naar het opgegeven adres en komen bij een woonhuis uit. Het is dan precies 10u en nog niemand te bekennen. Nou wil het geval dat de man van de boot en de eigenaar van de villa een verschillend adres hadden opgegeven. Kees is daar een paar dagen geleden achteraan geweest welke het nou echt is en daar staan we. Gelukkig na 5 minuten komt er een auto aanrijden met hoge snelheid en stopt bij ons. Hoera de botenman. We schrikken hoe groot die boot is...vooral ik schrik natuurlijk! Hij hangt in een lift en is volledig uit het water. De man laat hem iets zakken en dan jumpen we erop/in en krijgen veel, heel veel informatie. Het is ondertussen kokend heet in de zon en in gedachten kijk ik de man de boot uit zodat wij het water verder opkunnen en er wind komt. Dat duurt nog even. Uiteindelijk is hij klaar en of we nog vragen hebben. Euh ons hoofd gonst dus nu even niet. Hij geeft een vivitekaartje en zondag om 17u ( stipt en geen minuut later het liefst anders gaat de geldteller voor ons de verkeerde kant uit rollen! ) Hij geeft de boot een zetje en dan doen we het zelf. Althans eerst Kees want ik knijp mijn billen dicht. Wat een wirwar aan vaarwegen. Met de kaart denk je het te weten maar opeens lijkt werkelijk alles op elkaar. Het lukt na een tijd om een aanlegplaats te bereiken en we raken wel iets de kade maar alles is heel. Dan de boot goed vastmaken en vervolgens alles mee naar de Golf van Mexico. Toch weer bijzonder en pislauw tot heet water. ( de geur idem...brrrr ) We eten ons brood en gaan dan door het water aan de wandel. Her en der een kwal, het is net Ameland maar dan met beter weer. *lacht*

Terwijl we weer naar boven wandelen zegt Kees;' Heet onze boot niet Nautic Star?' Ja piep ik en hij lacht hardop. Je hebt hem gelukkig goed vastgemaakt het was maar een grapje. Ik slaak een diepe zucht en lach mee. De ondeugd. Dan de boot weer in. Trossen los en gaan. Op bepaalde stukken mag je best hard maar als je dan aan beide zijden op redelijke afstand wordt ingehaald dan klotst daarna het water best hard onder je boot omdat je op de ' waves' van de andere boten komt. Doe mij de binnen wateren maar. We zien een klein eiland en zien het ook op de kaart. Picnic Island. We koersen er op aan maar vanuit het niks doef en we zitten vast. Zandbank. Nondeju dat was nou net niet de bedoeling. Direct de juiste knop gevonden om de motor omhoog te halen en Kees zet de boot in zijn achteruit. We hebben weer beweging en laten ons naar achteren glijden. Dan draaien en vrolijk fluitend weer rechtuit ver van het eiland vandaan. Ik heb het wel gehad en het is ondertussen al ver in de middag en dus varen we terug wat lukt. Ik achter het roer en Kees zit net voorin en kijkt naar achteren...DOLFIJNEN! Hij neemt rap het roer over en ik grijp het toestel maar eer je ze er dan goed ophebt is het moment voorbij. Jemig wat mooi, een keer sprong hij zowat de boot in en ik maar wachten op het volgende moment...die kwam vandaag niet. Terug naar het bewuste huis en na enig stoeien met de bootlift is het gelukt en ploffen wij moe maar voldaan en heel plakkerig in de auto. Na 20 min rijden weer in ons tijdelijk onderkomen en lekker douchen en vervolgens eten. Nu dit verhaal tikken en ik golf gewoon nog alsof ik op de boot zit.

Ik zal proberen wat foto's te plaatsen.

Groeten,

Cape Coral met een strakblauwe lucht en ruim 30 graden

Herhaalde oproep we vinden het ook leuk om verhaaltjes van jullie te lezen! #Hint!

Donderdag Cape Coral

We zouden vandaag het water op maar Kees kreeg vanmorgenvroeg voor de variatie migraine.

Dus het verhuurbedrijf een mailtje gestuurd dat we de drie dagen huur ( aanbieding ) graag een dag wilden verschuiven. Toen Kees rond het middag uur weer van bed was had hij reactie dat het sneu was dat hij plat lag maar dat het wel erg lastig was want ze hadden er veel werk van gehad. ( de mentaliteit hier is anders dan we ' gewend' zijn. Bovenstaand voorval staat niet op zichzelf )

Deze dag rustig bij de villa doorgebracht.

Kortom beschrijf jullie belevenissen maar even dachten wij. Dan zal ik morgen mijn best weer doen.

Groeten uit,

Cape Coral

Cape Coral

Vanmorgen rustig aan gedaan en heerlijk ontbeten met het broodrooster, sapje etc. We hoorden gedreun verder weg of er onweer in aantocht was maar het is er niet van gekomen. Lekker lezen, internetten en zo tikt de tijd weg. Na de lunch zijn we een golfbaan gaan opzoeken en aangezien er hier in huis bonnen waren die ingevoerd op de navigatie waar de stem van ' Richard' ons naar de betreffende golfbaan bracht. Richard hoort er al helemaal bij. Kees meldt zich aan en na betaling krijgen we een golfcar toegewezen en rijden we terug naar de auto om de tas te laden en dan kruip ik achter het stuur. Na een hele korte opfriscursus te weten..gas, rem en parkeerstand durft hij het aan om als bijrijder naast mij plaats te nemen. Uit mijn ooghoek zie ik vrolijk dat hij zich wel vasthoudt met zijn rechterhand. De knokkels zijn niet wit uitgeslagen. Zo tuf ik vrolijk van hole naar hole en we moeten wel eens een balletje zoeken of zien een bal als vis veranderen in het water. Al met al geen gekke 9 holes. Het enige minpuntje was dat ze liever niet hadden dat je met de golfcar van het pad af de baan op ging. Dat was jammer want dat kan ik heel erg goed en met geluid. De zon was er ondertussen goed doorgekomen en we waren zo klam en plakkerig dat we eerst terug naar de villa zijn gereden en even hebben gezommen ( lees het water in geweest van zwemmen is niet echt sprake ) en dus lekker afgekoeld. Vervolgens douchen en fris en fruitig op pad naar Golden Corral wat de eigenaar van het huis aanraad in het info boekje. Voor $12.99 plus een eerste keer drinken mag je alles eten wat je wilt. Het was nog vroeg dus lekker rustig en we hebben genoten. De bananenpudding was een waar wow-moment. Moe maar voldaan terug naar de villa en de code intoetsen. Er gebeurde niks! Nog een keer en weer rood signaal en geen deur die open gaat. Ander knopje geprobeerd maar toen lichtte alles blauw op en we stonden nog steeds buiten. Omg we kijken elkaar aan en weten beiden dat ons mobiel binnen ligt. Kortom we hebben niks, geen tel nummer waarheen we kunnen bellen oid. Ik lach enigzins naar Kees en piep nu moeten we rustig blijven toch? Nogmaals proberen en dat roepen we nog een paar keer maar hoe wij ook ons best doen de deur geeft geen millimeter toe. Dan zie ik 100 m verderop een auto de oprit van de buren opgaan. Ik stoot Kees aan en zeg; ' kom daar gaan we heen en vragen of zij voor ons het nummer kunnen opzoeken op internet van het beveiligingsbedrijf waar de villa bij aangesloten is.' We lopen erheen en worden door de buurvrouw heel hartelijk te woord gestaan en mogen direct mee naar binnen. Zij op haar Ipad een algemeen nummer opgezocht en gebeld, wordt er niet opgenomen. Ze spreekt haar telnr in met de vraag of zij terug willen bellen aangzien de buren buiten spel zijn gezet door de keylock. Vervolgens een noodnummer gebeld en daardoorheen pliept het bedrijf al wat haar terug belt. Zij geeft uitleg en dan krijgt Kees ze aan de telefoon. We moeten de oude code nog een keer proberen en anders een andere code die 24 uur geldig blijft. Het blijkt dat zij online kunnen zien wat er zich allemaal afspeelt en zo zien ze ook dat de door ons ingevoerde code wel juist is! We bedanken de vriendelijke buren en horen dan dat andere mensen dit ook al is overkomen. We nemen afscheid en hopen niet binnen no time weer aan te moeten kloppen. Weer de oude code ingevoerd en niks noppes nada. Dan de nieuwe code en Eureka we zijn binnen! Als twee kinderen zo blij. Vanaf nu niet zonder mobiel de deur uit en een foto gemaakt van het bedrijf met tel.nummer waar we dan naartoe moeten bellen. Opgelucht lachend zeg ik nog dit is leuk voor het blog.

Voor nu even genoeg spanning gehad morgen een nieuwe dag met nieuwe mooie kansen.

Groeten vanuit de villa!

Miami - Cape Coral

Goede morgen Nederland.

Tijdens dit schrijven is het hier bijna negen uur 's avonds en is het bij jullie midden in de nacht. Vannacht rond 4 uur al wel wakker maar lekker blijven liggen, luisteren en kijken naar de opstijgende vliegtuigen, niks hoeven en er om 7u uit gegaan. Lekker fris gewassen op weg naar beneden met de snelle lift. We hadden een ruime kamer op de 13e etage met uitzicht op downtown Miami..prachtig. Heerlijk ontbeten, we waren net hongerige wolven vreselijk dan merk je dat je bioritme aardig in de war is. Vervolgens naar de kamer en nog even rustig met de notebook in de lobby gezeten hoe de bij de Walmart zouden komen. ( lacht...gratis wifi in de lobby, niet op de kamer ) Daarna de reacties gelezen op het log...mam ik ben trots op je! Ook op Marjan. Ja de vlucht verliep verder prima maar ik vond het erg moeilijk in het begin en de turbulentie is nooit mijn sterkste kant geweest.

Rond half tien bereikten we de Walmart en doelbewust op zoek naar de goedkoopste navigatie. Helaas nog ruim $100 maar we hebben hem uitgepakt en konden ermee naar Sawgrass Mills Mal. Hier konden we ons hart ophalen qua winkels en Kees is prima geslaagd. De dollarkoers is iets minder gunstig ( 80% ipv de 75 die we gewend waren ) maar nog steeds leuke winkelprijzen. De golfschoenen voor Loes zijn ook al gescoord en ik heb een erg leuk vest. Daarna koersen naar Cape Coral wat best groot is qua gebied. Wij zitten aan de waterkant. Mooie ruime villa wat wel doet denken aan het huis in Kroatië. Eerst de auto uitpakken en jawel de free wifi code gebruiken en de familie is weer online. Hoppa even Wathsappen met Loes die daarna weer lekker verder gaat slapen en wij het huis ons eigen maken. Er zou een koffieapparaat zijn waar onze cups van thuis in passen, hoezo verknocht aan de Nederlandse koffie! Helaas is dit apparaat hier niet voor geschikt dus Kees heeft gemaild naar de eigenaar. Morgen zullen we wel reactie krijgen. Daarna naar de Walmart voor levensmiddelen en o wat is het groot en wat blijft het leuk struinen maar de vermoeidheid begint toe te slaan. Logisch denken lukt mij niet meer en ik krijg er de slappe lach van. De koelkast is nu gevuld en een klein gedeelte van de vriezer en morgen komen we het huis wat ons betreft niet uit. Een dagje even niks behalve waar we zin in hebben.

Zo en wat hebben jullie allemaal beleefd?

Groeten,

Kees en Es

Dusseldorf- Miami

Goede nacht/morgen allen,

rond half drie kwamen Henk en Nel eraan in Ede en Fred had al eea in de gaten die was zwaar kleefaan bij ons. Gezellig met elkaar koffie gedronken met kwarktaart en na een uur iedereen gedag gezegd en Marloes even stevig in de armen gesloten.

Gisteren een goede reis gehad alleen door een groot ongeval en stuk voor ons een half uur vertraging ivm file. Er kwamen in totaal 3 politie wagens, 2 ambulance's en 5 brandweerwagens tussen de stagnerende auto's door. Wat een zwaailichten en lawaai. Het hotel zat inderdaad op circa 300-500 m van de luchthaven, eigenlijk in de binnenring. Ruime hotelkamer en best goed geslapen.

We hadden de wekker op 05.30 u gezet maar waren voor die tijd wakker dus eruit en douchen. Vervolgens de handbagage op de kamer gelaten en met de koffers naar de incheckbalie alwaar de golfset van Kees nog moest worden aangemeld dat bleek online niet gelukt. Lachen we waren niet eens de eersten, wel de tweede in de rij. Alles vrolijk erdoor en onder het toegestane gewicht qua koffers. Toen moesten we de handbagage laten zien. Argh...not. Zij hield de boarding kaarten en wij moesten de golftas elders afgeven en konden daarna rustig gaan ontbijten in het hotel om vervolgens in alle rust de boarding kaarten op te halen. Tot we de golftas wilden afgeven want jawel...de boarding kaart nodig. Kees rende even 100 m terug, tas afgegeven en de kaart weer. Heerlijk ontbeten. Ik vroeg nog aan Kees of hij het vliegen nu ook naders vond dan voor 17 juli ivm MH17. Nee niet echt maar tijdens het scheren dacht hij wel van..ja dat deden die mensen die bewuste ochtend ook!

Kaarten opgehaald en door de douane. Schoenen hoefden niet uit! Armband niet af maar wat wel afging was het alarm! Jawel armen wijd, benen wijd en met een scanapparaat erlangs, zitten been een voor een omhoog en gescand. Ik mocht weer verder. Had ik alles weer werd mijn rugzak eruit gehaald, apart door de scan. Meekomen en openmaken, gedeelte uitpakken en groen licht ik mocht verder.

Om 09.15 was onze vertrektijd maar het liep uit tot 09.35. Tijdens het taxiën voelde ik de passagiers van vlucht MH17 en de tranen stroomden over mijn wangen. Vliegen is nooit meer hetzelfde. Ik doe geen moeite om ze weg te vegen en kijk door de tranen heen naar buiten nadat ik Kees had aangekeken met kleine uitleg. De start gaat prima en we vliegen van Duitsland over Belgie en nog een stukje Zeeland op circa 8 km hoogte wat mij verbaasde omdat het veelal 11-12 km hoogte is. Ik kijk nog eens goed door het raampje en snap het al op die hoogte vliegt een ander vliegtuig wat onze route kruist. Vervolgens stijgen we door naar ruim 11 km hoogte. Na ruim een uur vliegen zitten we tussen Engeland en Ierland en begint het toestel wat te schudden. Dit zijn niet mijn momenten. Ik hoop tegen beter weten in dat het in no time over zal zijn maar de pling laat al van zicht horen. Iedereen moet in de riemen. Vervolgens wordt de programmering onderbroken dat de riemen echt vast moeten. Dit helpt niet voor mijn gemoedsrust. Ik kijk om mij heen en op dat moment klinkt krakerig door de intercom; cabin crew please seated. Mijn hartslag is op dat moment een tikkende tijdbom..ik vind vlliegen opeens helemaal niks aan en snap niet waarom wij zo nodig naar de USA moeten. Dan een korte tijd wat uren lijkt laat ik het los en denk ik zie het wel en...het wordt rustiger. We schudden minder en het wordt zelfs monotoom gesnor. Wat dan niet wordt omgeroepen is dat het personeel weer uit de riemen mag. Was fijn geweest voor in ieder geval mijn gemoedsrust.Oh...hilarisch na ruim 3 uur vliegen schiet een ijselijke gil vanuit mijn grote teen zo mijn keel uit. In een moeite doorsla ik mijn hand voor de mond omdat die nog open staat van de ontdekking. We zijn de navigatie vergeten! Alle adressen hadden we al ingevoerd! Oh shoot. We halen de schouders op en kopen degoodkoopste navigatie morgen in de Walmart. #Proest.Later nog een keer even in de riemen maar verder een heel rustige vlucht gehad en een zeer egale landing. Om 13.40 landden wij op Miami airport.

Daarna op een drafje door de eerste check. ( ben de naam kwijt zo gaar in mijn hoofd..ik vlieg bwv nog ) dan naar de koffers en die van Kees laat erg lang op zich wachten. Zootje was het. Later door de douane en wij moesten opeens rechtsaf terwijl het gros rechtdoor mocht. Wat nu weer. Al onze bagage moest door een scan. Vervolgens de vraag of wij vlees bij ons hadden. Neen. Nou pak alles maar en ga maar door. Pfff.Dan naar de 3e etage voor Alamo en jawel daar ruim een uur in de rij gestaan voor de huurauto. We rijden een Mazda geloof ik. De weg redelijk vlug gevonden op gevoel en daarna een hapje gegeten en nu in de lobby free wifi en dit getikt, nu plaatsen en dan naar bed.

Lieve groet,

Kees en Es